همكارم مي گفت من گاهي مواقع خودم رو واسه خدا لوس مي كنم و قربون و صدقش مي رم و به اين وسيله احساس مي كنم كه به خدا نزديكتر از قبل شدم .  و توي اين مواقع احساس مي كنم خدا هم من رو بيشتر از هميشه تحويل مي گيره و بهم توجه مي كنه . اما به نظر من خدا اينقدر مهربونه كه حتي به بنده ي بي احساسي مثل من هم بي ريا محبت مي كنه و هميشه هوامو داره . نظر شما چيه ؟